رزین های فنولی (فنولیک) یا فنول فرمالدهید (Phenol formaldehyde resin )، یکی از رزین های پرکاربرد می باشد. روش تولید این رزین در سال 1909 توسط شیمیست آمریکایی لئو بیکلند (Leo Baekeland) ارائه گردید. این رزین با نام های تجاری Bakelite، Novotext، Oasis، Paxolin، Richlite، Trymer و Tufnol نیز شناخته می شود. از ویژگی های این رزین می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- قیمت مناسب
- مقاومت در برابر حرارت و گرما
- مقاومت در برابر آب و رطوبت
در عین حال ترد و شکننده بودن از معایب عمده این نوع رزین ها است.
ماهیت شیمیایی
واکنش اساسی که منجر به تولید رزین فنولی می شود عبارت است از واکنش مولکول فنول و مولکول فرمالدهید و تشکیل یک مولکول هیدروکسی متیل فنول که می تواند یک یا چند گروه هیدروکسی متیل به فنول متصل شود. در شکل زیر واکنش مولکول فرمالدهید و فنول و تشکیل مولکول های مختلفی از هیدروکسی متیل فنول، نشان داده شده است:
سپس این مونومر ها با یکدیگر واکنش داده و تشکیل زنجیره پلیمری را می دهد.مونومر ها مطابق شکل زیر می توانند با پیوند های متیلن (-CH2-) و یا متیلن اتر (-CH2OCH2-) به یکدیگر متصل شوند. در شکل زیر یکی از ساختارهای محتمل برای رزین فنولیک نشان داده شده است.
نووالاک ها
رزول ها
ثبت ديدگاه